کاش

حق با توست همیشه اینگونه بوده و اینگونه هستحتی میشود حدس زد که اینگونه خواهد بوداما رهایی و عشق با من استحق ارزشمند تر است؟حقیقت را باید برای قضاوتشان از تو شنیدمن تنها میتوانم عاشقانه و فارغ از جهان کاش...

سیر نمیشوم از نوشتن برای چشمهایت و انتقال معنا برای ذهنت.

گرچه تو نمیخوانی ام

اما از احتمال ضعیف اینکه روزی یا شبی یا بعدازظهری یا...گذرت به اینجا بیفتد و نگاهت متنم را نوازش دهد،غرق در شعف میشوم

همین احتمال ضعیف میتواند تا دم مرگ مرا گرم کند

یا حتی ...

بگذار تلخش نکنم

 

کاش...

دوبار رفتنت را تاب نمی آورم

خودم فرصتی دادم تا دوباره تکرار کنی

باید از خودم عذرخواهی کنم

امیدوارم خودم را ببخشم

 

کاش...

تارت کجاست؟او را هم چون من،دیگر نمی نوازی؟

شاید گناه هر دوی ما یکیست

کاش...

برخی فلاسفه سعی در اثبات وجود خود داشته اند و دلایلی مبنی بر بودنشان ارائه کرده اند

امروز هر چه گشتم تا دلیلی برای بودنم پیدا کنم،ناتوانیم به رخم کشیده شد

اما به یکباره دریافتم که؛من نیستم.و بر این ادعا دلیلی محکم دارم

من نیستم،چون در کنارم نیستی.

آمده بودم فلسفه ببافم ها،پای تو به میان آمد باز و بافته ام شعر شد.

کاش...

یه درد بزرگ کوتاه

بهتر از یه درد کوچیکه مدامه

فرساینده است تکرار درد

کاش...

و مرگ را برای دومین بار نگاه کردمدر چشمهایشو اندیشیدم در خاکستری بی فام اشو سرمای مرگ را در چشمانی نگریستم که روزگارانی طولانی،جرقه های گرمش مرا از گزند هر یخبندانی می رهاند.و قدرت مرگ را زمانی حس کرد کاش...

باید از تو عذرخواهی کنم

هرچند از ناآگاهی به تو آسیب رسانده ام،اما به هر حال رسانده ام.

و باید عذرخواهی کنم که معنای حریم خصوصی تورا تا این حد نادیده گرفته ام ومیگیرم.

وچنان خودخواهم که خواسته ی تورا برای خودت،مدام خدشه دار میکنم.

نباید مرزهایت را رد کنم،نباید به خواسته ات بی اعتنا باشم.مرا ببخش.

و برای هر بار دیگری که این مرز را رد خواهم کرد،پیشاپیش عذرخواهی میکنم؛ببخش مرا.

کاش...